Jesień, góry i zamczyska.

Tak przypadkiem, w drodze powrotnej z Lucerny i Lugano zatrzymaliśmy się w Bellinzonie. To stolica włoskojęzycznego ale szwajcarskiego kantonu Ticino. Stanowi węzeł komunikacyjny i można stąd dotrzeć do alpejskich przełęczy św. Gotarda, San Bernardino i Nuferen. Patrząc od północy jest pierwszym miastem leżącym w południowej Europie.

Historia Bellinzony jest skomplikowana, kiedyś należała do Lombardii i przechodzła z rąk jednego władcy do drugiego, toczyły się o nią wojny i upominały opactwa.
W mieście jest wiele zabytków, centrum historyczne, kościoły, katedry i zabytkowe fontanny. Są trzy warowne zamki. Ja miałam  dwie godziny czasu i zwiedziłam tylko jeden.

Z zamkowego wzgórza był wspaniały widok na całe miasto i dolinę, nie chciało mi się myśleć o histori, wolałam siedzieć przy krenelażu i patrzeć na góry oświetlone ostatnimi promieniami zachodzącego słońca.